Zapustowe zwyczaje w Nowym Mieście Lubawskim

Towarzystwo Rolniczo-Przemysłowe zapraszało na teatry amatorskie. Jak wieść niesie początek jednego z nich zaplanowano o godzinie 6½, a odegrano na cel dobroczynny spektakl „Flisacy i Łobzowianie”. Towarzystwo Św. Cecylii w Nowym Mieście także urządzało teatry amatorskie. I tak na początku lutego 1903 r. w niedzielę wieczorem na sali Landshuta odegrano „Grube Ryby Michała Bałuckiego komedya w 3 aktach”. Spektakl ten miał także charakter szlachetny, gdyż „czysty dochód” przeznaczano na „restaurację tutejszego kościoła parafialnego”. Tradycyjnie po spektaklu miały odbywać się śpiewy. Dla osób stroniących od tańców i zabaw Towarzystwo Ludowe organizowało imprezy okolicznościowe i jubileuszowe. W lutym 1903 r. o 5-tej godz. po południu u Alexandra obchodzono jubileusz Ojca św., na który członków i gości również serdecznie zapraszano. Dla odmiany Towarzystwo Rolniczo-Przemysłowe proponowało dla członków i gości  wykład ks. prob. Betlejewskiego o pszczelarstwie.

W przypadku mężczyzn stroniących od tańców, teatru, wykładów można było umówić się na grę w bilard lub w karty. W tym celu często odwiedzanym miejscem była restauracja Promenaden mieszcząca się naprzeciw Bramy Łąkowskiej. Ze wspomnień jednego z ówczesnych mieszkańców miasta można dowiedzieć się, że bardzo popularnym miejscem była także restauracja z cukiernią H. Bluhm's. Dla osób zainteresowanych „wielką polityką”, a zapewne i wtedy takowych nie brakowało, można było udać się na spotkanie z posłem. Jak podawała prasa „u Landshuta w Nowymmieście” organizowano m.in. spotkanie z „posłem Lubawskiego powiatu” księciem Romanem Czartoryskim, który „miał przybyć w nasz powiat dla poznania się ze swymi wyborcami i zdania zarazem relacji swych czynności na sejmie w Berlinie”.

Po hucznych zapustowych zabawach „na przemęczenie i bolącą głowę” można było zażyć starego leczniczego wina węgierskiego, jakie wówczas reklamowano w prasie lub odbyć kurację w nowomiejskim Zakładzie Wodoleczniczym „Marienbad.”Wraz z końcem karnawału kończył się okres wesel, hucznych zabaw i sutych posiłków, a następował surowy post i pokuta.

Dariusz Andrzejewski